opaść — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}opadać I {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}opaść II {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}opasać I {{/stl 33}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
opaść — I dk Vc, opadnę, opadniesz, opadnij, opadł, opadłszy opadać ndk I, opaśćam, opaśćasz, opaśćają, opaśćaj, opaśćał, opaśćany 1. «osunąć się z góry na dół» Mgła opada. Głowa opadła mu na poduszki. ◊ Ręce opadają, opadły «już nic nie można zrobić,… … Słownik języka polskiego
opadać – opaść z ciała — {{/stl 13}}{{stl 7}} chudnąć; mizernieć; szczupleć : {{/stl 7}}{{stl 10}}Po chorobie bardzo opadła z ciała, ale teraz już lepiej wygląda. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
opadać – opaść z sił — {{/stl 13}}{{stl 7}} tracić siły, słabnąć na skutek intensywnego wysiłku, ciężkiej pracy itp., co może prowadzić do zupełnego wyczerpania : {{/stl 7}}{{stl 10}}Po szaleńczym biegu zupełnie opadł z sił i leżał, dysząc ciężko przez kwadrans. {{/stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
spaść — I dk XI, spadnę, spadniesz, spadnij, spadł, spadłszy spadać ndk I, spaśćam, spaśćasz, spaśćają, spaśćaj, spaśćał 1. «opuścić się szybko z góry na dół; odrywając się od czegoś, tracąc równowagę, zlecieć z góry na dół; opaść w dół» Spadł deszcz,… … Słownik języka polskiego
opadać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, opadaćam, opadaća, opadaćają {{/stl 8}}– opaść {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVc, opadnę, opadnij, opadł, opadła, opadli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} spadać powoli, osuwać się w… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
opasać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, opasaćam, opasaća, opasaćają, opasaćany {{/stl 8}}– opaść {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Vc, opasę, opasie, opaś, opasł, opasła, opaśli, opasiony {{/stl 8}}{{stl 7}} paść, karmić intensywnie; tuczyć : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
Список праиндоевропейских корней — Для улучшения этой статьи желательно?: Найти и оформить в виде сносок ссылки на авторитетные источники, подтверждающие написанное … Википедия
ręka — 1. Być, znajdować się, spoczywać w czyichś rękach, w czyimś ręku a) «być czyjąś własnością, należeć do kogoś»: Wieczorem większa część Pragi znajdowała się w rękach powstańców. J. Andrzejewski, Popiół. b) «zależeć od kogoś»: W tym czasie ogólne… … Słownik frazeologiczny
szczęka — Końska szczęka «szczęka bardzo wydatna, z długimi zębami»: Szły Dziewanna, Jagoda, Świętocha, Rosiczka z piegowatą gębulą, Bogucha z końską szczęką, wyglądająca jak zamaszysty woj, gromada nieznanych mu dziewek (...). Znak 11/1982. Szczęka… … Słownik frazeologiczny
